ای شهید بیگناه
ای شهید مشهد چراغ
شنیدم از لب باد صبا حسین حسین
نوای ما، دم ما، شور ما، حسین حسین
حسود حُسن تو برگ گل است، شبنم هم
اسیر عصمت تو آسیهست، مریم هم
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
غم کهنۀ در گلویم حسین است
دم و بازدم، های و هویم حسین است
عمریست گفتهایم به عشق تو یا علی:
«یا مَظهرَ العَجائِبُ یا مرتضی علی»
رسیدم دوباره به درگاه شاهی
چه شاهی که دارد ز شاهان سپاهی...
در تیررس است، گرچه از ما دور است
این مشت فقط منتظر دستور است
روشنتر از تمام جهان، آسمان تو
باغ ستارههاست مگر آستان تو؟