به رگبارِ ستم بستند، در باغِ حرم «دین» را
به خون خویش آغشتند چندین مرغ آمین را
شب شاهد چشم‌های بیدار علی‌ست
تاریخ در آرزوی تکرار علی‌ست
یاد تو گرفته قلب‌ها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
بین غم آسمان و حسرت صحرا
ماه دمیده‌ست و رود غرق تماشا
دیدیم در آیینۀ سرخ محرم‌ها
پر می‌شوند از بی‌بصیرت‌ها، جهنم‌ها
ای چشمه‌های نور تو روشنگر دلم
ای دست آسمانی تو بر سر دلم
