اگرچه در نظرت آنچه نیست، ظاهر ماست
سیاهجامۀ سوگت لباس فاخر ماست
من حال پس از سقوط را میفهمم
آشفتهام این خطوط را میفهمم
عشق با نامِ شما درصددِ تاختن است
نام تو معنی دل بردن و دل باختن است
تو با حقّی و حق با توست؛ حق پشت و پناه تو
بدیها دور بادا از وجود خیرخواه تو
ای خون تو همچنان نگاهت گیرا
ای جانِ به عرش رفتۀ نامیرا
جانان همه رفتند، چرا جان نرود؟
این آیه به روی دستِ قرآن نرود؟
قصد کجا کرده یل بوتراب؟
خُود و سپر بسته چرا آفتاب؟
از درد نبود اگر که از پا افتاد
هنگام وضو به یادِ زهرا افتاد
مهر خوبان دل و دین از همه بیپروا برد
رخ شطرنج نبرد آنچه رخ زیبا برد
پیغمبر درد بود و همدرد نداشت
از کوفه بهجز خاطرهای سرد نداشت