دیدیم میانِ سبزه‌ها رنگ تو را
در جاریِ جویبار، آهنگِ تو را
این ابر پُر از بهار مهمانِ شماست
صبح آمده و نسیم، دربانِ شماست
در لشکر تو قحطیِ ایمان شده بود
دین دادن و زر گرفتن آسان شده بود
با دیدن تو به اشتباه افتادند
آن‌ها که سوی فرات راه افتادند
خونت سبب وحدت و آگاهی شد
این خون جریان ساخت، جهان راهی شد
آه کوفه چقدر تاریک است
ماه دیگر کنار چاه نرفت
علی زره که بپوشد، همین‌که راه بیفتد
عجیب نیست که دشمن به اشتباه بیفتد
سجادۀ خویش را که وا می‌کردی
تا آخر شب خدا خدا می‌کردی
یک لحظه شدیم خیره تا در چشمت
دیدیم تمام درد را در چشمت
حق می‌شود انکار و من انگار نه انگار
منصور سرِ دار و من انگار نه انگار
لحظهٔ سخت امتحان شده بود
چقَدَر خوب امتحان دادی
