شدهست خیره به جاده دو چشم تار مدینه
به پیشوازی تنهاترین سوار مدینه
در دل بیخبران جز غم عالم غم نیست
در غم عشق تو ما را خبر از عالم نیست
این اشکهای داغ را ساده نبینید
بَر دادن این باغ را ساده نبینید
نی از تو حیات جاودان میخواهم
نی عیش و تَنعُّم جهان میخواهم
خداوندا به ذات کامل خویش
به دریاهای لطف شامل خویش
ای دوای درون خستهدلان
مرهم سینۀ شکستهدلان
ای وجود تو اصل هر موجود
هستی و بودهای و خواهی بود
نرسد اگر به على كسى، به كجا رود؟ به كجا رسد؟
به خدا قسم كه اگر كسى، به على رسد، به خدا رسد
شبی که صبح شهادت در انتظار تو بود
جهان، مسخّر روح بزرگوار تو بود