شدهست خیره به جاده دو چشم تار مدینه
به پیشوازی تنهاترین سوار مدینه
مردم که شهامت تو را میدیدند
خورشید رشادت تو را میدیدند
این اشکهای داغ را ساده نبینید
بَر دادن این باغ را ساده نبینید
هر دم از دامن ره، نوسفری میآمد
ولی این بار دگرگون خبری میآمد
شروع نامهام نامی کریم است
که بسمالله الرحمن الرحیم است
قیامت غم تو کمتر از قیامت نیست
در این بلا، منِ غمدیده را سلامت نیست