بر قرار و در مدارِ باوفایی زیستی
ای که پیش از کربلا هم کربلایی زیستی
دل، این دلِ تنگ، زیر این چرخ کبود
یک عمر دهان جز به شکایت نگشود
بوی خداست میوزد از جانبِ یمن
از یُمنِ عشق رایحهاش میرسد به من
هر دم از دامن ره، نوسفری میآمد
ولی این بار دگرگون خبری میآمد
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم