غریبِ در وطن، میسوخت آن شب
درون خویشتن، میسوخت آن شب
او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
دستی كه طرح چشم تو را مست میكشید
صد آسمان ستاره از آن دست میكشید
ای آنکه غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
همچون نسیم صبح و سحرگاه میرود
هرکس میان صحن حرم راه میرود