خون تو پایان نداشت | شعر هیأت

قامتت را چو قضا بهر شهادت آراست
با قضا گفت مشیت که: قیامت برخاست...

فؤاد کرمانی

امام حسین علیه‌السلام

غزل

اگرچه داد به راهِ خدای خود سر را
شکست حنجر او خنجر ستمگر را

جواد محقق

حضرت زینب علیهاالسلام

غزل

نازم آن زنده شهیدی که برِ داور خویش
سازد از خونِ گلو تاج و نهد بر سر خویش

سیدمحمدعلی ریاضی‌یزدی

عاشورا

غزل

دشمن که به حنجر تو خنجر بگذاشت
خاموش، طنین نای تو می‌پنداشت

عباس براتی‌پور

عاشورا

رباعی

به خون غلتید جانی تشنه تا جانان ما باشد
که داغش تا قیامت آتشی در جان ما باشد

علی‌محمد مؤدب

عاشورا

غزل

کسی که جان عزیزش، عزیز،‌ پیشِ خداست
به جان هرچه عزیز است، سیدالشهداست

محمدجواد محبت

امام حسین علیه‌السلام

غزل

حسین، کشتهٔ دیروز و رهبر روز است
قیام اوست که پیوسته نهضت‌آموز است

حبیب چایچیان

امام حسین علیه‌السلام

غزل

ای امیر مُلک شأن و شوکت و عزم و شهامت
تا قیامت همّت مردانه خیزد از قیامت

پیروی شیرازی

امام حسین علیه‌السلام

غزل

مرد آزاده حسین‌ است که بود این هدفش
که شود کشته ولی زنده بماند شرفش

خوشدل تهرانی

امام حسین علیه‌السلام

غزل

زندهٔ جاوید کیست؟ کشتهٔ شمشیر دوست
کآب حیات قلوب در دم شمشیر اوست

فؤاد کرمانی

امام حسین علیه‌السلام

غزل

الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم
نه تنها سر، برایت بلکه از سر بهتر آوردم

ژولیده نیشابوری

عاشورا

غزل

شبی که صبح شهادت در انتظار تو بود
جهان، مسخّر روح بزرگوار تو بود

ذبیح‌الله صاحبکار

شب عاشورا

غزل

گفت: ای گروه! هر که ندارد هوای ما
سر گیرد و برون رود از کربلای ما...

نیّر تبریزی

شب عاشورا

غزل

به میدان می‌برم از شوق سربازی، سر خود را
تو هم آماده کن ای عشق! کم‌کم خنجر خود را

کریم رجب‌زاده

عاشورا

غزل

راضی به جدايی از برادر نشده
با چند امان‌نامه کبوتر نشده

محمدحسین ملکیان

حضرت عباس علیه‌السلام

رباعی

آبی برای رفع عطش، در گلو نریخت
جان داد تشنه‌کام و به خاک آبرو نریخت

اکبر دخیلی

حضرت عباس علیه‌السلام

غزل

بر دامن او، گردِ مدارا ننشست
سقّا، نفسی ز کار خود وا ننشست

تقی پورمتقی

حضرت عباس علیه‌السلام

رباعی

بر عهد خود ز روی محبت، وفا نکرد
تا سینه را نشانهٔ تیر بلا نکرد

محمدعلی مجاهدی

حضرت عباس علیه‌السلام

غزل

اى بسته بر زيارت قدّ تو قامت، آب
شرمندهٔ محبّت تو تا قيامت، آب‏

خسرو احتشامی

حضرت عباس علیه‌السلام

غزل

بر لب آبم و از داغ لبت می‌میرم
هر دم از غصهٔ جان‌سوز تو آتش گیرم

حبیب چایچیان

حضرت عباس علیه‌السلام

قصیده